دو تصویر فوق هر دو از یک بافت و از یک موجود زنده تهیه شدهاند.
تفاوتهای این دو منظره را میتوان به آسانی تشخیص داد.
در سمت راست، بافت طبیعی عضلۀ سینۀ ماکیان دیده میشود.تارهای عضلانی به طور طبیعی در کنار هم قرار گرفتهاند و هستههای سلولهای عضلانی به شکل طبیعی خود به شکل تعریف شده و معمولِ “سیگار برگ” در کنارۀ سلولها قرار گرفتهاند. تخطیط معمول که بیانگر سلامت بافت است نیز به روشنی در این منظره به صورت خطهای بسیار نازک عمود بر تارهای عضلانی دیده میشود. (برای دیدن عکسِ بزرگتر روی آن کلیک کنید). عکس سمت چپ قسمتی از عضلۀ سینۀ همان حیوان را نشان میدهد که تحت تأثیر اشعه اولتراسوند قرار گرفته و منظرۀ روشنی از نکروز انعقادی عضلانی را نشان میدهد. چنان که دیده میشود سارکوپلاسم، در هم ریخته و هستۀ سلولها دچار انکماش شده، کوچک و پر رنگ شده اند. سارکوپلاسم از بافت پیوندی خود جدا شده و لامینا بازال (به صورت یک خط عمودی در سمت راست تصویر و یک خط عمودی در سمت چپ) جدا از بافت عضلانی دیده میشود. هیچ اثری از تخطیط معمول در عضلۀ طبیعی دیده نمیشود.
عضلۀ ناحیۀ سینۀ ماکیان. رنگامیزی هماتوکسیلین ائوزین؛ ضخامت مقطع ۶ میکرون – تهیه شده در کارگاه فرزاد – ۱۳۹۱