آناتومی رگها در پاپیروس ابرز

متن زیر ترجمۀ ستون نود و نهم و قسمتی از ستون صدم است که با استفاده از ترجمه های موجود انگلیسی و آلمانی انجام شده است:

سرآغاز اسرار (مهارتها) یک پزشک: دانستن حرکات دل[۱] و دانستن خود دل.

در هر عضوی [از عضوهای بدن] یک رگ[۲] هست. اینچنین؛ اگر یک پزشک، یا یک کاهن سِخمت[۳] یا یک جنگیر [جادوگر]  انگشتانش را بگذارد بر سر، بر پشت سر، یا دستش را بر جایگاه دل، بر بازوها، بر پاها؛ دل را حس خواهد کرد. چرا که اینها رگهای او هستند در هر عضوی و [دل] از نوکِ رگِ هر عضوی سخن می­گوید.

در منخّرین، چهار رگ هست، دو تا اَخلاط را می‌دهد و دو تا خون را.

چهار رگ در درون شقیقه­ها است که بنابراین، خون به چشمها می‌دهند. نتیجه این که هم بیماری‌های چشم هم از راه آنها (رگها) به چشم میرسند که به چشمها راه دارند. اگر آب از چشمها بریزد این جسمِ عنبیه است که موجد آن است.[۴] قولی دیگر: این خواب است که در چشم‌ها است و موجد آن است.
چهار رگ است که به سوی سر منشعب می‌شوند و در پشت سر پراکنده میشوند و به این ترتیب موجب ریزش و نقطۀ کچلی (سوراخ مو؟ مریضی مو؟) می‌شود. این، حاصل آنها (رگ‌ها) است که بیرون می‌ریزد.

همچنین است بادی که در بینی واقع می‌شود. [این باد] وارد دل و ریه میشود، اینها [رگ‌ها] هستند که [باد را] به همۀ شکم میدهند.[۵]

به همین صورت است آنچه موجب کَری میشود. دو رگ هستند که علت آن هستند، (یعنی) آن رگهایی که به ریشۀ چشمها میروند؛ قولِ دیگر: به همین صورت است آنچه موجب کری میشود. این دو رگ در شقیقه‌های کسی که دچار وزوز گوش است پر از باد است چرا که شیطانِ سرکَن (شیطان بیماری) در درون آن شخص است [و این شخص] اجبارا باید نفس او را بپذیرد.

همینطور است در سیل دل (شکم) یا روانی [اسهال؟]؛ همۀ نبض‌ها در همۀ عضوها ضعیف است.

همینطور است در ضعف دل: رگی هست به نام جاذب که موجد این [بیماری] است. از [طریق] این [رگ] است که رطوبت[۶] به دل میرسد. قولی دیگر: گوش همۀ شکم اگر کر بشود، نمی‌تواند دهان باز کند[۷]– میفهمی؟[۸]– به همین علت است که همۀ اندامهای آن خسته [و سست] هستند؛ چون دل رطوبت گرفته است.

همینطور است در ناتوانی که در دل ایجاد می‌شود: این خ.ا.س.ف. است که در مرزهای ریه و کبد ایجاد می‌شود. این اتفاقی است که برای او (قلب) می‌افتد؛ رگ‌هایش گنگ (در اصل:کر) میشوند و فرومی‌افتند به خاطر افتادن حرارت …(؟). باید جلوگیری شود.

چهار رگ برای دو گوش هست.  دو رگ در شانۀ [طرف؟] راستش و دو رگ در شانۀ [طرف؟] چپش. نفس حیات به داخل گوش راستش و نفس موت درون گوش چپش میرود. قولی دیگر: او (نفس حیات) به درون شانۀ راست [به سمت راست؟] و نفس موت به درون شانۀ چپ [به سمت چپ؟] داخل می‌شود.

شش رگ است که به بازوها میرود. سه به بازوی راست، سه بازوی چپ و به انگشتان می‌روند.

شش رگ است که به پاها می‌رود. سه به پای راست، سه به پای چپ تا به کف پا برسد.

دو رگ است که به بیضه‌هایش میرود. اینها هستند که منی را می‌دهند.

دو رگ است که به سرین‌ها می‌رود

. یکی به سرین. یکی به سرین دیگر.

مطالب این صفحه با استفاده از منابع زیر تهیه شده است.