بافت شناسی نظری > بافت عصبی > مقطع طولی و عرضی عصب (هما.ئو.)

شکل ۶- مقطع طولی از یک عصب محیطی در بزرگنمایی متوسط. آکسون در زیر میکروسکوپِ نوری به سختی دیده می­شود. آنچه قابل تشخیص است آکسون­های میلینه هستند که حدودِ آن را میلینِ اطراف، متمایز می­کند. تموجی که درمسیر جریان دستۀ آکسونها دیده می­شود، تقریباً همیشه در اعصاب دیده می­شود، مگر آن که هنگام تثبیتِ عصب در فرمالین، آن را تحت کشش قرار داده باشیم. در پایین، اپی­نوریوم به همراه کلاژن قرمز رنگ و چند فیبروبلاست دیده می­شود. در مسیر آکسون­ها گره­ های رانویه را می­توان دید. دیدن گره رانویه در بزرگنمایی بالاتر (شکل ۷) آسان­تر است. هسته­ های میان آکسون­ها اغلب مربوط به سلول­های شوان است.

بزرگنمایی اصلی: ۱۰۰ برابر؛ رنگامیزی هماتوکسیلین-ائوزین – تهیه شده در کارگاه فرزاد – ۱۳۸۷

شکل ۷- دو گره رانویه در دو عصب موازی به وضوح دیده می­شود. منظرۀ کف­الود غلاف میلین طبیعی نیست و ناشی از “دستکاری” هنگام تثبیت است. در پایین­ترین قسمت عکس، خطی افقی همۀ میدان دید را طی کرده است که به احتمال قوی پری­نوریوم است.

بزرگنمایی اصلی: ۱۰۰ برابر؛ رنگامیزی هماتوکسیلین-ائوزین – تهیه شده در کارگاه فرزاد – ۱۳۸۷

 شکل ۸- مقطع عرضی یک عصب کوچک (در چپ) و دیوارۀ یک شریان (در سمت راست). شرایین و اعصاب خیلی وقت­ها، با هم و در کنار هم به سوی اندام و بافت هدف طی مسیر می­ کنند. رنگامیزی هماتوکسیلین ائوزین برای تشخیص اجزاء عصب، رنگامیزیِ مناسبی نیست.

بزرگنمایی اصلی: ۱۰۰ برابر؛ رنگامیزی هماتوکسیلین، ائوزین – تهیه شده در کارگاه فرزاد