بافت شناسی نظری > بافت عصبی > تصویر میکروسکوپی مخچه

شکل۱۳- مخچه و لایه­ های آن؛ مخچه در زیر میکروسکوپ منظره ای کاملاً مشخص دارد. سلول­های درشتِ پورکنژ بر روی یک لایه سلول­های با هسته­های گرد نسبتاً پررنگ آن را از هر منطقۀ دیگری متمایز می‌کند. سلول­های دانه‌ای (گرانولر) نورونهای کوچکی هستند که باتراکم زیادی در کنار هم قرار گرفته‌اند. آکسون­های هر سلول دانه­ای مستقیماً درکوتاه‌ترین مسیر به لایۀ مولکولی کشیده می­شوند و مانند شاخه های سپیدار موازیاً راه خود را در لایۀ ملکولی ادامه می­دهند. مسیرهای موازیِ عمود بر سطح، با دقت بیشتر در لایۀ مولکولی دیده می­شود که همان آکسونهای موازیِ سلولهای لایۀ دانه ای یا آکسون پورکنژهاست. لایۀ مولکولی که در بالای صفِ سلول­های پورکنژ قرار گرفته است. قسمت اعظم حجم آن را شاخه های آکسون­های نورون­های دانه ای و دندریت­های سلول­های پورکنژ آکنده است  و اجسام سلولیِ معدودی دارد. دندریت­های سلول پورکنژ مانند درخت اقاقیا در لایۀ مولکولی گسترده شده اند. دیدن همۀ شاخه های یک سلول پورکنژ در رنگامیزی معمولی ناممکن است. مسیر خروجیِ همۀ اطلاعاتِ کورتکسِ مخچه، آکسون­های همین پورکنژهاست که از طریق مادۀ سفیدِ زیرین، راه خود را طی می­کنند. حجم غالب جسم سفید، از تارهای عصبی تشکیل شده و بسیاری از هسته­هایی که در آن مشاهده می­شود مربوط به سلول­های گلیال است. بر خلاف نخاع، جسم سفید در مغز عمقی­تر از جسم خاکستری قرار گرفته است. رنگامیزی هماتوکسیلین و ائوزین – مخچۀ موش آزمایشگاهی سفید بزرگ – تهیه شده در کارگاه فرزاد – ۱۳۹۲